سوره دخان (جزء 25)
- شروع صفحۀ 496
سوره 44 - جزء 25- حمٓحم1
- وَٱلۡكِتَـٰبِ ٱلۡمُبِينِسوگند به این کتاب روشنگر،2
- إِنَّآ أَنزَلۡنَـٰهُ فِي لَيۡلَةٍ مُّبَـٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَکه ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بوده‌ایم!3
- فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍدر آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا می‌گردد.4
- أَمۡرًا مِّنۡ عِندِنَآۚ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ(آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستادیم!5
- رَحۡمَةً مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُاینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست!6
- رَبِّ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید!7
- لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَهیچ معبودی جز او نیست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست!8
- بَلۡ هُمۡ فِي شَكٍّ يَلۡعَبُونَولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی می‌کنند.9
- فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍپس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد...10
- يَغۡشَى ٱلنَّاسَ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌکه همه مردم را فرامی‌گیرد؛ این عذاب دردناکی است!11
- رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ(می‌گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‌آوریم.12
- أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٌ مُّبِينٌچگونه: و از کجا متذکر می‌شوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد!13
- ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَقَالُواْ مُعَلَّمٌ مَّجۡنُونٌسپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته‌ای دیوانه است!»14
- إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًاۚ إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَما عذاب را کمی برطرف می‌سازیم، ولی باز به کارهای خود بازمی‌گردید!15
- يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ(ما از آنها انتقام می‌گیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرنده‌ایم!16
- ۞ وَلَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَجَآءَهُمۡ رَسُولٌ كَرِيمٌما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد،17
- أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِ إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٌ(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم!18