سوره عبس (جزء 30)
- شروع صفحۀ 585
سوره 80 - جزء 30- عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓچهره در هم کشید و روی برتافت...1
- أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰاز اینکه نابینایی به سراغ او آمده بود!2
- وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓتو چه می‌دانی شاید او پاکی و تقوا پیشه کند،3
- أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓیا متذکّر گردد و این تذکّر به حال او مفید باشد!4
- أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰامّا آن کس که توانگر است،5
- فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰتو به او روی می‌آوری،6
- وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰدر حالی که اگر او خود را پاک نسازد، چیزی بر تو نیست!7
- وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰامّا کسی که به سراغ تو می‌آید و کوشش می‌کند،8
- وَهُوَ يَخۡشَىٰو از خدا ترسان است،9
- فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰتو از او غافل می‌شوی!10
- كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٌهرگز چنین نیست که آنها می‌پندارند؛ این (قرآن) تذکّر و یادآوری است،11
- فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥو هر کس بخواهد از آن پند می‌گیرد!12
- فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍدر الواح پرارزشی ثبت است،13
- مَّرۡفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةِۭالواحی والاقدر و پاکیزه،14
- بِأَيۡدِي سَفَرَةٍبه دست سفیرانی است15
- كِرَامِۭ بَرَرَةٍوالا مقام و فرمانبردار و نیکوکار!16
- قُتِلَ ٱلۡإِنسَـٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥمرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است!17
- مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ(خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟!18
- مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥاو را از نطفه ناچیزی آفرید، سپس اندازه‌گیری کرد و موزون ساخت،19
- ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥسپس راه را برای او آسان کرد،20
- ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥبعد او را میراند و در قبر پنهان نمود،21
- ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥسپس هرگاه بخواهد او را زنده می‌کند!22
- كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥچنین نیست که او می‌پندارد؛ او هنوز آنچه را (خدا) فرمان داده، اطاعت نکرده است!23
- فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَـٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓانسان باید به غذای خویش (و آفرینش آن) بنگرد!24
- أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبًّاما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم،25
- ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقًّاسپس زمین را از هم شکافتیم،26
- فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبًّاو در آن دانه‌های فراوانی رویاندیم،27
- وَعِنَبًا وَقَضۡبًاو انگور و سبزی بسیار،28
- وَزَيۡتُونًا وَنَخۡلًاو زیتون و نخل فراوان،29
- وَحَدَآئِقَ غُلۡبًاو باغهای پردرخت،30
- وَفَـٰكِهَةً وَأَبًّاو میوه و چراگاه،31
- مَّتَـٰعًا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَـٰمِكُمۡتا وسیله‌ای برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان باشد!32
- فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُهنگامی که آن صدای مهیب [= صیحه رستاخیز] بیاید، (کافران در اندوه عمیقی فرومی‌روند)!33
- يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِدر آن روز که انسان از برادر خود می‌گریزد،34
- وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِو از مادر و پدرش،35
- وَصَـٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِو زن و فرزندانش؛36
- لِكُلِّ ٱمۡرِيٍٕ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٍ شَأۡنٌ يُغۡنِيهِدر آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملاً به خود مشغول می‌سازد!37
- وُجُوهٌ يَوۡمَئِذٍ مُّسۡفِرَةٌچهرههائی در آن روز گشاده و نورانی است،38
- ضَاحِكَةٌ مُّسۡتَبۡشِرَةٌخندان و مسرور است؛39
- وَوُجُوهٌ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٌو صورتهایی در آن روز غبارآلود است،40
- تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌو دود تاریکی آنها را پوشانده است،41
- أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُآنان همان کافران فاجرند!42