سوره شمس (جزء 30)
- شروع صفحۀ 595
سوره 91 - جزء 30- وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَابه خورشید و گسترش نور آن سوگند،1
- وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَاو به ماه هنگامی که بعد از آن درآید،2
- وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَاو به روز هنگامی که صفحه زمین را روشن سازد،3
- وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَاو به شب آن هنگام که زمین را بپوشاند،4
- وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَاو قسم به آسمان و کسی که آسمان را بنا کرده،5
- وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَاو به زمین و کسی که آن را گسترانیده،6
- وَنَفۡسٍ وَمَا سَوَّىٰهَاو قسم به جان آدمی و آن کس که آن را (آفریده و) منظّم ساخته،7
- فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَاسپس فجور و تقوا (شرّ و خیرش) را به او الهام کرده است،8
- قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَاکه هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده، رستگار شده؛9
- وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَاو آن کس که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است!10
- كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآقوم «ثمود» بر اثر طغیان، (پیامبرشان را) تکذیب کردند،11
- إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَاآنگاه که شقی‌ترین آنها بپاخاست،12
- فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَـٰهَاو فرستاده الهی [= صالح] به آنان گفت: «ناقه خدا [= همان شتری که معجزه الهی بود] را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید)!»13
- فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَاولی آنها او را تکذیب و ناقه را پی کردند (و به هلاکت رساندند)؛ از این رو پروردگارشان آنها (و سرزمینشان) را بخاطر گناهانشان در هم کوبید و با خاک یکسان و صاف کرد!14
- وَلَا يَخَافُ عُقۡبَـٰهَاو او هرگز از فرجام این کار [= مجازات ستمگران] بیم ندارد!15
- سوره 92 - جزء 30
- وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰقسم به شب در آن هنگام که (جهان را) بپوشاند،1
- وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰو قسم به روز هنگامی که تجلّی کند،2
- وَمَا خَلَقَ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓو قسم به آن کس که جنس مذکّر و مؤنّث را آفرید،3
- إِنَّ سَعۡيَكُمۡ لَشَتَّىٰکه سعی و تلاش شما مختلف است:4
- فَأَمَّا مَنۡ أَعۡطَىٰ وَٱتَّقَىٰامّا آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهیزگاری پیش گیرد،5
- وَصَدَّقَ بِٱلۡحُسۡنَىٰو جزای نیک (الهی) را تصدیق کند،6
- فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡيُسۡرَىٰما او را در مسیر آسانی قرار می‌دهیم!7
- وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسۡتَغۡنَىٰامّا کسی که بخل ورزد و (از این راه) بی‌نیازی طلبد،8
- وَكَذَّبَ بِٱلۡحُسۡنَىٰو پاداش نیک (الهی) را انکار کند،9
- فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰبزودی او را در مسیر دشواری قرار می‌دهیم؛10
- وَمَا يُغۡنِي عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓو در آن هنگام که (در جهنّم) سقوط می‌کند، اموالش به حال او سودی نخواهد داشت!11
- إِنَّ عَلَيۡنَا لَلۡهُدَىٰبه یقین هدایت کردن بر ماست،12
- وَإِنَّ لَنَا لَلۡـَٔاخِرَةَ وَٱلۡأُولَىٰو آخرت و دنیا از آن ماست،13
- فَأَنذَرۡتُكُمۡ نَارًا تَلَظَّىٰو من شما را از آتشی که زبانه می‌کشد بیم می‌دهم،14