سوره حجر
(جزء 14)
بارگذاری آیات قبلی
شروع صفحۀ 264
قَالَ يَـٰٓإِبۡلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ ٱلسَّـٰجِدِينَ
(خداوند)
فرمود: «ای ابلیس! چرا با سجدهکنندگان نیستی؟!»
32
قَالَ لَمۡ أَكُن لِّأَسۡجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقۡتَهُۥ مِن صَلۡصَـٰلٍ مِّنۡ حَمَإٍ مَّسۡنُونٍ
گفت: «من هرگز برای بشری که او را از گل خشکیدهای که از گل بدبویی گرفته شده است آفریدهای، سجده نخواهم کرد!»
33
قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ
فرمود: «از صف آنها
[= فرشتگان]
بیرون رو، که راندهشدهای
(از درگاه ما!)
.
34
وَإِنَّ عَلَيۡكَ ٱللَّعۡنَةَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ
و لعنت
(و دوری از رحمت حق)
تا روز قیامت بر تو خواهد بود!»
35
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
گفت: «پروردگارا! مرا تا روز رستاخیز مهلت ده
(و زنده بگذار!)
»
36
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ
فرمود: «تو از مهلت یافتگانی!
37
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ
(امّا نه تا روز رستاخیز، بلکه)
تا روز وقت معیّنی.»
38
قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
گفت: «پروردگارا! چون مرا گمراه ساختی، من
(نعمتهای مادّی را)
در زمین در نظر آنها زینت میدهم، و همگی را گمراه خواهم ساخت،
39
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
مگر بندگان مخلصت را.»
40
قَالَ هَـٰذَا صِرَ
ٰ
طٌ عَلَيَّ مُسۡتَقِيمٌ
فرمود: «این راه مستقیمی است که بر عهده من است
(و سنّت همیشگیم)
...
41
إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَـٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ
که بر بندگانم تسلّط نخواهی یافت؛ مگر گمراهانی که از تو پیروی میکنند؛
42
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوۡعِدُهُمۡ أَجۡمَعِينَ
و دوزخ، میعادگاه همه آنهاست!
43
لَهَا سَبۡعَةُ أَبۡوَ
ٰ
بٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنۡهُمۡ جُزۡءٌ مَّقۡسُومٌ
هفت در دارد؛ و برای هر دری، گروه معیّنی از آنها تقسیم شدهاند!
44
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٍ وَعُيُونٍ
به یقین، پرهیزگاران در باغها
(ی سرسبز بهشت)
و در کنار چشمهها هستند.
45
ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَـٰمٍ ءَامِنِينَ
(فرشتگان به آنها میگویند:)
داخل این باغها شوید با سلامت و امنیّت!
46
وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلٍّ إِخۡوَ
ٰ
نًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَـٰبِلِينَ
هر گونه غلِّ
[= حسد و کینه و دشمنی]
را از سینه آنها برمیکنیم
(و روحشان را پاک میسازیم)
؛ در حالی که همه برابرند، و بر تختها روبهروی یکدیگر قرار دارند.
47
لَا يَمَسُّهُمۡ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنۡهَا بِمُخۡرَجِينَ
هیچ خستگی و تعبی در آنجا به آنها نمیرسد، و هیچ گاه از آن اخراج نمیگردند!
48
۞ نَبِّئۡ عِبَادِيٓ أَنِّيٓ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
بندگانم را آگاه کن که من بخشنده مهربانم!
49
وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ ٱلۡعَذَابُ ٱلۡأَلِيمُ
و
(اینکه)
عذاب و کیفر من، همان عذاب دردناک است!
50
وَنَبِّئۡهُمۡ عَن ضَيۡفِ إِبۡرَ
ٰ
هِيمَ
و به آنها از مهمانهای ابراهیم خبر ده!
51
بارگذاری آیات بعدی
264