سوره شعراء (جزء 19)
بارگذاری آیات قبلی
  • شروع صفحۀ 376
  • مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
    این تمتع و بهره‌گیری از دنیا برای آنها سودی نخواهد داشت!
    207
  • وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
    ما هیچ شهر و دیاری را هلاک نکردیم مگر اینکه انذارکنندگانی (از پیامبران الهی) داشتند.
    208
  • ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَـٰلِمِينَ
    تا متذکّر شوند؛ و ما هرگز ستمکار نبودیم! (که بدون اتمام حجّت مجازات کنیم)
    209
  • وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَـٰطِينُ
    شیاطین و جنیّان (هرگز) این آیات را نازل نکردند!
    210
  • وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ
    و برای آنها سزاوار نیست؛ و قدرت ندارند!
    211
  • إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
    آنها از استراق سمع (و شنیدن اخبار آسمانها) برکنارند!
    212
  • فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَـٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
    (ای پیامبر!) هیچ معبودی را با خداوند مخوان، که از معذّبین خواهی بود!
    213
  • وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
    و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن!
    214
  • وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
    و بال و پر خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می‌کنند بگستر!
    215
  • فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٌ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
    اگر تو را نافرمانی کنند بگو: «من از آنچه شما انجام می‌دهید بیزارم!»
    216
  • وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
    و بر خداوند عزیز و رحیم توکّل کن!
    217
  • ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ
    همان کسی که تو را به هنگامی که (برای عبادت) برمی‌خیزی می‌بیند؛
    218
  • وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّـٰجِدِينَ
    و (نیز) حرکت تو را در میان سجده‌کنندگان!
    219
  • إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
    اوست خدای شنوا و دانا.
    220
  • هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَـٰطِينُ
    آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسی نازل می‌شوند؟!
    221
  • تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ
    آنها بر هر دروغگوی گنهکار نازل می‌گردند؛
    222
  • يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَـٰذِبُونَ
    آنچه را می‌شنوند (به دیگران) القا می‌کنند؛ و بیشترشان دروغگو هستند!
    223
  • وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ
    (پیامبر اسلام شاعر نیست؛) شاعران کسانی هستند که گمراهان از آنان پیروی می‌کنند.
    224
  • أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ
    آیا نمی‌بینی آنها در هر وادی سرگردانند؟
    225
  • وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ
    و سخنانی می‌گویند که (به آنها) عمل نمی‌کنند؟!
    226
  • إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرًا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْ‌ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ
    مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام می‌دهند و خدا را بسیار یاد می کنند، و به هنگامی که مورد ستم واقع می‌شوند به دفاع از خویشتن (و مؤمنان) برمی‌خیزند (و از شعر در این راه کمک می‌گیرند)؛ آنها که ستم کردند به زودی می‌دانند که بازگشتشان به کجاست!
    227
بارگذاری آیات بعدی
376