سوره قمر
(جزء 27)
بارگذاری آیات قبلی
شروع صفحۀ 530
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡ
كُلُّ شِرۡبٍ مُّحۡتَضَرٌ
و به آنها خبر ده که آب
(قریه)
باید در میانشان تقسیم شود،
(یک روز سهم ناقه، و یک روز برای آنها)
و هر یک در نوبت خود باید حاضر شوند!
28
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ
آنها یکی از یاران خود را صدا زدند، او به سراغ این کار آمد و
(ناقه را)
پی کرد!
29
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
پس
(بنگرید)
عذاب و انذارهای من چگونه بود!
30
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةً وَ
ٰ
حِدَةً فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ
ما فقط یک صیحه
[= صاعقه عظیم]
بر آنها فرستادیم و بدنبال آن همگی بصورت گیاه خشکی درآمدند که صاحب چهارپایان
(در آغل)
جمع‌آوری می‌کند!
31
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٍ
ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟!
32
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ
قوم لوط انذارها
(ی پی‌درپی پیامبرشان)
را تکذیب کردند؛
33
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ
نَّجَّيۡنَـٰهُم بِسَحَرٍ
ما بر آنها تندبادی که ریگها را به حرکت درمی‌آورد فرستادیم
(و همه را هلاک کردیم)
، جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم!
34
نِّعۡمَةً مِّنۡ عِندِنَا
ۚ
كَذَ
ٰ
لِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ
این نعمتی بود از ناحیه ما؛ این گونه هر کسی را که شکر کند پاداش می‌دهیم!
35
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ
او آنها را از مجازات ما بیم داد، ولی بر آنها اصرار بر مجادله و القای شکّ داشتند!
36
وَلَقَدۡ رَ
ٰ
وَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
آنها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد؛ ولی ما چشمانشان را نابینا و محو کردیم
(و گفتیم:)
بچشید عذاب و انذارهای مرا!
37
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٌ مُّسۡتَقِرٌّ
سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابی پایدار و ثابت به سراغشان آمد!
38
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
(و گفتیم:)
پس بچشید عذاب و انذارهای مرا!
39
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٍ
ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟!
40
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ
و
(همچنین)
انذارها و هشدارها
(یکی پس از دیگری)
به سراغ آل فرعون آمد،
41
كَذَّبُواْ بِـَٔايَـٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَـٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٍ مُّقۡتَدِرٍ
امّا آنها همه آیات ما را تکذیب کردند، و ما آنها را گرفتیم و مجازات کردیم، گرفتن شخصی قدرتمند و توانا!
42
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٌ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٌ فِي ٱلزُّبُرِ
آیا کفّار شما بهتر از آنانند یا برای شما امان‌نامه‌ای در کتب آسمانی نازل شده است؟!
43
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ
یا می‌گویند: «ما جماعتی متحّد و نیرومند و پیروزیم»؟!
44
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ
(ولی بدانند)
که بزودی جمعشان شکست می‌خورد و پا به فرارمی‌گذارند!
45
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ
(علاوه بر این)
رستاخیز موعد آنهاست، و مجازات قیامت هولناکتر و تلختر است!
46
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَـٰلٍ وَسُعُرٍ
مجرمان در گمراهی و شعله‌های آتشند،
47
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ
در آن روز که در آتش دوزخ به صورتشان کشیده می‌شوند
(و به آنها گفته می‌شود:)
بچشید آتش دوزخ را!
48
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَـٰهُ بِقَدَرٍ
البته ما هر چیز را به اندازه آفریدیم!
49
بارگذاری آیات بعدی
530