سوره واقعه
(جزء 27)
بارگذاری آیات قبلی
شروع صفحۀ 535
يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَ
ٰ
نٌ مُّخَلَّدُونَ
نوجوانانی جاودان
(در شکوه و طراوت)
پیوسته گرداگرد آنان می‌گردند،
17
بِأَكۡوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأۡسٍ مِّن مَّعِينٍ
با قدحها و کوزه‌ها و جامهایی از نهرهای جاری بهشتی
(و شراب طهور)
!
18
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنۡهَا وَلَا يُنزِفُونَ
امّا شرابی که از آن درد سر نمی‌گیرند و نه مست می‌شوند!
19
وَفَـٰكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
و میوه‌هایی از هر نوع که انتخاب کنند،
20
وَلَحۡمِ طَيۡرٍ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ
و گوشت پرنده از هر نوع که مایل باشند!
21
وَحُورٌ عِينٌ
و همسرانی از حور العین دارند،
22
كَأَمۡثَـٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ
همچون مروارید در صدف پنهان!
23
جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
اینها پاداشی است در برابر اعمالی که انجام می‌دادند!
24
لَا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوًا وَلَا تَأۡثِيمًا
در آن
(باغهای بهشتی)
نه لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند نه سخنان گناه آلود؛
25
إِلَّا قِيلًا سَلَـٰمًا سَلَـٰمًا
تنها چیزی که می‌شنوند «سلام» است «سلام»!
26
وَأَصۡحَـٰبُ ٱلۡيَمِينِ مَآ أَصۡحَـٰبُ ٱلۡيَمِينِ
و اصحاب یمین و خجستگان، چه اصحاب یمین و خجستگانی!
27
فِي سِدۡرٍ مَّخۡضُودٍ
آنها در سایه درختان «سِدر» بی‌خار قرار دارند،
28
وَطَلۡحٍ مَّنضُودٍ
و در سایه درخت «طلح» پربرگ
[= درختی خوشرنگ و خوشبو]
،
29
وَظِلٍّ مَّمۡدُودٍ
و سایه کشیده و گسترده،
30
وَمَآءٍ مَّسۡكُوبٍ
و در کنار آبشارها،
31
وَفَـٰكِهَةٍ كَثِيرَةٍ
و میوه‌های فراوان،
32
لَّا مَقۡطُوعَةٍ وَلَا مَمۡنُوعَةٍ
که هرگز قطع و ممنوع نمی‌شود،
33
وَفُرُشٍ مَّرۡفُوعَةٍ
و همسرانی بلندمرتبه!
34
إِنَّآ أَنشَأۡنَـٰهُنَّ إِنشَآءً
ما آنها را آفرینش نوینی بخشیدیم،
35
فَجَعَلۡنَـٰهُنَّ أَبۡكَارًا
و همه را دوشیزه قرار دادیم،
36
عُرُبًا أَتۡرَابًا
زنانی که تنها به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و هم سن و سالند!
37
لِّأَصۡحَـٰبِ ٱلۡيَمِينِ
اینها همه برای اصحاب یمین است،
38
ثُلَّةٌ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
که گروهی از امّتهای نخستینند،
39
وَثُلَّةٌ مِّنَ ٱلۡـَٔاخِرِينَ
و گروهی از امّتهای آخرین!
40
وَأَصۡحَـٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصۡحَـٰبُ ٱلشِّمَالِ
و اصحاب شمال، چه اصحاب شمالی
(که نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده می‌شود)
!
41
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ
آنها در میان بادهای کشنده و آب سوزان قرار دارند،
42
وَظِلٍّ مِّن يَحۡمُومٍ
و در سایه دودهای متراکم و آتشزا!
43
لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ
سایه‌ای که نه خنک است و نه آرامبخش!
44
إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَ
ٰ
لِكَ مُتۡرَفِينَ
آنها پیش از این
(در عالم دنیا)
مست و مغرور نعمت بودند،
45
وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ
و بر گناهان بزرگ اصرار می‌ورزیدند،
46
وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَـٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
و می‌گفتند: «هنگامی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟!
47
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
یا نیاکان نخستین ما
(برانگیخته می‌شوند)
؟!»
48
قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡـَٔاخِرِينَ
بگو: «اوّلین و آخرین،
49
لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَـٰتِ يَوۡمٍ مَّعۡلُومٍ
همگی در موعد روز معیّنی گردآوری می‌شوند،
50
بارگذاری آیات بعدی
535