سوره حاقه (جزء 29)
- شروع صفحۀ 568
- فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَـٰهُنَا حَمِيمٌاز این رو امروز هم در اینجا یار مهربانی ندارد،35
- وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٍو نه طعامی، جز از چرک و خون!36
- لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَـٰطِـُٔونَغذایی که جز خطاکاران آن را نمی‌خورند!37
- فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَسوگند به آنچه می‌بینید،38
- وَمَا لَا تُبۡصِرُونَو آنچه نمی‌بینید،39
- إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٍ كَرِيمٍکه این قرآن گفتار رسول بزرگواری است،40
- وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٍۚ قَلِيلًا مَّا تُؤۡمِنُونَو گفته شاعری نیست، امّا کمتر ایمان می‌آورید!41
- وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنٍۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَو نه گفته کاهنی، هر چند کمتر متذکّر می‌شوید!42
- تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَـٰلَمِينَکلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است!43
- وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِاگر او سخنی دروغ بر ما می‌بست،44
- لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِما او را با قدرت می‌گرفتیم،45
- ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَسپس رگ قلبش را قطع می‌کردیم،46
- فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَـٰجِزِينَو هیچ کس از شما نمی‌توانست از (مجازات) او مانع شود!47
- وَإِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٌ لِّلۡمُتَّقِينَو آن مسلّماً تذکری برای پرهیزگاران است!48
- وَإِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَو ما می‌دانیم که بعضی از شما (آن را) تکذیب می‌کنید!49
- وَإِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَـٰفِرِينَو آن مایه حسرت کافران است!50
- وَإِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِو آن یقین خالص است!51
- فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِحال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی!52
سوره 70 - جزء 29- سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٍ وَاقِعٍتقاضاکنندهای تقاضای عذابی کرد که واقع شد!1
- لِّلۡكَـٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٌاین عذاب مخصوص کافران است، و هیچ کس نمی‌تواند آن را دفع کند،2
- مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِاز سوی خداوند ذی المعارج [= خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج می‌کنند]!3
- تَعۡرُجُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٍ كَانَ مِقۡدَارُهُۥ خَمۡسِينَ أَلۡفَ سَنَةٍفرشتگان و روح [= فرشته مقرّب خداوند] بسوی او عروج می‌کنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است!4
- فَٱصۡبِرۡ صَبۡرًا جَمِيلًاپس صبر جمیل پیشه کن،5
- إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدًازیرا آنها آن روز را دور می‌بینند،6
- وَنَرَىٰهُ قَرِيبًاو ما آن را نزدیک می‌بینیم!7
- يَوۡمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلۡمُهۡلِهمان روز که آسمان همچون فلز گداخته می‌شود،8
- وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِو کوه‌ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود،9
- وَلَا يَسۡـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمًاو هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‌گیرد!10