سوره مدثر (جزء 29)
- شروع صفحۀ 577
- فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَـٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَاز این رو شفاعت شفاعت‌کنندگان به حال آنها سودی نمی‌بخشد.48
- فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَچرا آنها از تذکّر روی گردانند؟!49
- كَأَنَّهُمۡ حُمُرٌ مُّسۡتَنفِرَةٌگویی گورخرانی رمیده‌اند،50
- فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭکه از (مقابل) شیری فرار کرده‌اند!51
- بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٍٕ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَةًبلکه هر کدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‌ای (از سوی خدا) برای او فرستاده شود!52
- كَلَّا بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡـَٔاخِرَةَچنین نیست که آنان می‌گویند، بلکه آنها از آخرت نمی‌ترسند!53
- كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٌچنین نیست که آنها می‌گویند، آن (قرآن) یک تذکّر و یادآوری است!54
- فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥهر کس بخواهد از آن پند می‌گیرد؛55
- وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِو هیچ کس پند نمی‌گیرد مگر اینکه خدا بخواهد؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است!56
سوره 75 - جزء 29- لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَـٰمَةِسوگند به روز قیامت،1
- وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِو سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حقّ است)!2
- أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَـٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥآیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟!3
- بَلَىٰ قَـٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥآری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم!4
- بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَـٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند!5
- يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَـٰمَةِ(از این رو) می‌پرسد: «قیامت کی خواهد بود»!6
- فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدّت وحشت به گردش درآید،7
- وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُو ماه بی‌نور گردد،8
- وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُو خورشید و ماه یک جا جمع شوند،9
- يَقُولُ ٱلۡإِنسَـٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّآن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»10
- كَلَّا لَا وَزَرَهرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد!11
- إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّآن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است؛12
- يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَـٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَو در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند!13
- بَلِ ٱلۡإِنسَـٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٌبلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است،14
- وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥهر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد!15
- لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓزبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن [= قرآن] حرکت مده،16
- إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥچرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست!17
- فَإِذَا قَرَأۡنَـٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥپس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن!18
- ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥسپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست!19