سوره انسان (جزء 29)
- شروع صفحۀ 578
- كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَچنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)!20
- وَتَذَرُونَ ٱلۡـَٔاخِرَةَو آخرت را رها می‌کنید!21
- وُجُوهٌ يَوۡمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است،22
- إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌو به پروردگارش می‌نگرد!23
- وَوُجُوهٌ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٌو در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است،24
- تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌزیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‌شکند!25
- كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَچنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد،26
- وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٍو گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!»27
- وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُو به جدائی از دنیا یقین پیدا کند،28
- وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِو ساق پاها (از سختی جان‌دادن) به هم بپیچد!29
- إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود!30
- فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ(در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند،31
- وَلَـٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰبلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد،32
- ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓسپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت!33
- أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!34
- ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓسپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!35
- أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَـٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًىآیا انسان گمان می‌کند بی‌هدف رها می‌شود؟!36
- أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمۡنَىٰآیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟!37
- ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰسپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت،38
- فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓو از او دو زوج مرد و زن آفرید!39
- أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَـٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰآیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟!40
سوره 76 - جزء 29- هَلۡ أَتَىٰ عَلَى ٱلۡإِنسَـٰنِ حِينٌ مِّنَ ٱلدَّهۡرِ لَمۡ يَكُن شَيۡـًٔا مَّذۡكُورًاآیا زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟!1
- إِنَّا خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَـٰنَ مِن نُّطۡفَةٍ أَمۡشَاجٍ نَّبۡتَلِيهِ فَجَعَلۡنَـٰهُ سَمِيعَۢا بَصِيرًاما انسان را از نطفه مختلطی آفریدیم، و او را می‌آزماییم؛ (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم!2
- إِنَّا هَدَيۡنَـٰهُ ٱلسَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًاما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس!3
- إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَـٰفِرِينَ سَلَـٰسِلَاْ وَأَغۡلَـٰلًا وَسَعِيرًاما برای کافران، زنجیرها و غلها و شعله‌های سوزان آتش آماده کرده‌ایم!4
- إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ يَشۡرَبُونَ مِن كَأۡسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًابه یقین ابرار (و نیکان) از جامی می‌نوشند که با عطر خوشی آمیخته است،5