سوره شعراء (جزء 19)
  • شروع صفحۀ 374
  • كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
    قوم لوط فرستادگان (خدا) را تکذیب کردند،
    160
  • إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
    هنگامی که برادرشان لوط به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!
    161
  • إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٌ
    من برای شما پیامبری امین هستم!
    162
  • فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
    پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید!
    163
  • وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ‌ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَـٰلَمِينَ
    من در برابر این دعوت، اجری از شما نمی‌طلبم، اجر من فقط بر پروردگار عالمیان است!
    164
  • أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَـٰلَمِينَ
    آیا در میان جهانیان، شما به سراغ جنس ذکور می‌روید (و همجنس بازی می‌کنید، آیا این زشت و ننگین نیست؟!)
    165
  • وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُم‌ۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ
    و همسرانی را که پروردگارتان برای شما آفریده است رها می‌کنید؟! (حقّاً) شما قوم تجاوزگری هستید!»
    166
  • قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَـٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ
    گفتند: «ای لوط! اگر (از این سخنان) دست برنداری، به یقین از اخراج شدگان خواهی بود!»
    167
  • قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ
    گفت: «من دشمن سرسخت اعمال شما هستم!
    168
  • رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
    پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اینها انجام می‌دهند رهایی بخش!»
    169
  • فَنَجَّيۡنَـٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
    ما او و تمامی خاندانش را نجات دادیم،
    170
  • إِلَّا عَجُوزًا فِي ٱلۡغَـٰبِرِينَ
    جز پیرزنی که در میان بازماندگان بود!
    171
  • ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡـَٔاخَرِينَ
    سپس دیگران را هلاک کردیم!
    172
  • وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرًا‌ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
    و بارانی (از سنگ) بر آنها فرستادیم؛ چه باران بدی بود باران انذارشدگان!
    173
  • إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَـَٔايَةً‌ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
    در این (ماجرای قوم لوط و سرنوشت شوم آنها) آیتی است؛ امّا بیشترشان مؤمن نبودند.
    174
  • وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
    و پروردگار تو عزیز و رحیم است!
    175
  • كَذَّبَ أَصۡحَـٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
    اصحاب ایکه [= شهری نزدیک مدین‌] رسولان (خدا) را تکذیب کردند،
    176
  • إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
    هنگامی که شعیب به آنها گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!
    177
  • إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٌ
    مسلّماً من برای شما پیامبری امین هستم!
    178
  • فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
    پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید!
    179
  • وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ‌ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَـٰلَمِينَ
    من در برابر این دعوت، پاداشی از شما نمی‌طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است!
    180
  • ۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ
    حق پیمانه را ادا کنید (و کم فروشی نکنید)، و دیگران را به خسارت نیفکنید!
    181
  • وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ
    و با ترازوی صحیح وزن کنید!
    182
  • وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
    و حق مردم را کم نگذارید، و در زمین تلاش برای فساد نکنید!
    183
374